τον αρπαζω και του ψιθυριζω στον γιακα οτι θελω να ξεφυγουμε. και μου λεει ας. και τελικα ας. ασσ. ξεφυγαμε. τσαλαβουτωντας σε ραγισμενα χωματα. διψασμενα για ανοιγμα παρα για νερο. μαθαμε. κι ας μη θελαμε να ξερουμε πως ποτιζουν τις ερημιες οι ανθρωποι. και χωρεσαμε πολλες φορες ακομα μεσα σε πεταγματα. κι ας. ασσ. δεν ηξερε να χορευει πανω σε φτερα φτιαγμενα απο ψε. αποψε. ενα ενα. αυτο το τρεξιμο με τα ποδια στα αυτια μου ειχε λειψει αλλα οταν το ειδα το αναγνωρισα αμεσως. σαν να μην ειχαν περασει ολα αυτα τα ποσα. ο τονος στο ο. γαμω. και τρεξαμε με τους γιακαδες μας σε απλα τρελη μονο για μπαλα ικανη και τερματα με μπουφαν. τρενα στον οριζοντα κοψαν τα γηπεδα μας απο το απειρο. πανω σε καρεκλες φεραμε το τελος πρωτο στις προβλεψεις. ρεστα. σκατα στα μουτρα μας. μου ειπε πως θελει να γλειψει το χαος και αυτο να λιωνει αναμεσα στον αντιχειρα και στον δεικτη. και να γλειφουμε χερια μεχρι να αρπαξουμε τις φαπες που μας αξιζαν. φαπες για τα φρεσκοκουρεμενα λαθη μας. φεραμε την αρχη πρωτη στις προβλεψεις. και σταματησαμε με λιγο λαχανιασμα στην ψυχη της κοφτης ανασας σε ολες τις γωνιες πριν το σπιτι μας. σε καθε γωνια και λιγο τρεμουλο μπας και αργησαμε. μεγαλωσαμε σε σπιτα τριαντα τετραγωνικων ριζων με γαιγιαδες σε τραπεζια κουζινας να μαλωνουν τους γονεις μας για την ωρα. μυρισαμε το τσιμεντο και το τουβλο σε καθε τοιχακι που καποτε περιοριζε τα ονειρα μας να τελειωσουμε πρωτοι στα καπακια. σε καθε τοιχακι που ζεστανε τον κωλο μας. γαμω τον κωλο μας. ποτε θα μας βρουν ρε; πιασε παλι το γιακα μου να νιωσω την ανασα σου. και φτυσε καθως μιλας με νευρα. για το ποσο μαλακας υπηρξα οταν χτυπουσα την μπαλα στον τοιχο της πολυκατοικιας χωρις δευτερολεπτοδεικτες σε ρολογια ψευτικα που ετρωγε η αλλη στον τριτο και δεν προσεχα οτι ολοι οι υπολοιποι χανονταν σε υπογεια για να φυγω. και πισω πισωπισω πισω. πτωσεις απο την ταρατσα της πρασινης πολυκατοικιας και της κοκκινης συκιας. γκρεμοι που μας στερησαν οι μαλακες με τα χαλια. χαλια ρε. τονοι. και γρασιδια που δεν χωρεσαν ποτε τα ξαπλωμενα ονειρα μας αφου θελησαμε να ονειροξαπλωσουμε δυο δυο. ποτε θα μας βρουν ρε; μην κλαις. εχω γιακα να σκουπισεις. φεραμε το αυριο πρωτο στις προβλεψεις ρε. μην κλαις. εχω γιακα να φορεσεις. βρεγμενο γιακα. γραψε τι θελεις να τους πω ρε. μην κλαις. εχω γιακα να κρυψεις τη μυτη σου. θα σου μαθω να χορευεις σε πεταγματα. εχω φτερα να αντεξουν το βαρος του λαιμου σου. μην λυπασαι που η μπαλα μας κρυφτηκε σε ροδες αυτοκινητων. εγιναν οι μπαλες γατες και ζησανε ευτυχισμενες καθως ξαπλωναν στα τοιχακια μας. μη γελας ρε. εχω γιακα να κρυψω το μυξοβρεγμενο γελιο σου. ελα να ξαπλωσουμε στο παραθυρο που βλεπει το βουνο. φεραμε τα πρωινα μας πρωτα στις προβλεψεις.
