.2

{Electric Litany - a Dream Worth Dreaming}




// μεσα στην ευτυχια των αλλων. στριφογυριζαν οι κουβεντες του με την περηφανη δειλια της σιωπης καλουπωμενες. και αν εκλαψε δε του καταλογισε κανεις το λιγο. εκλαψε. και οταν σταματησε τον ειπαν μονοχνωτο. και ξενο. κι εκλαψε ξανα. και οι ντροπες του ανυψωθηκαν και περασαν πανω απο τη φοβερα των καιρων μας και η μελαγχολια της ντροπης του ταξιδεψε πιο γρηγορα και απο το φως. πιο γρηγορα ακομα και απο το σκοταδι του ηλιου. και εξαυλωθηκαν τα κυτταρα και η ζωη απο μεσα του. και τα ματια του ηταν δυο τρυπες. και οταν καποιος εχωσε τα δαχτυλα του στις τρυπες των ματιων του μυρισαν μετα ολοι οι γυρω του πως η καμμενη ζαχαρη και το καμμενο χωμα ξερουν μονο να χαριζουν αναμνησεις.

{Electric Litany - [Like we do in] January}