{The National - Little Faith}
//τρωγαμε με τα χερια και διασκεδαζαμε κοβοντας βολτες με τα λογια μας. και τις κουβεντες μας. δε ζητουσαμε τιποτα παραπανω απο εναν αδιαφιλονικητο νικητη στις μονομαχιες της σκληροτητας μας. ενας απο εμας να γινει μιμητης των αλλων. ολοι να γινουν μιμητες ενος. το ζητουμενο η ζηλευτη διαφορετικοτητα σε σκοταδια που σχηματιζαν τα υψη των πολυκατοικιων μας. εναν λαστιχο να βρεχει τις σκονες που αναπηδουσαν στο τοιχακι οταν το χτυπουσε η μπαλα. και ηλιους να στεγνωνουν τις μπλουζες που φορουσαν δυο δυο οι απεναντι. εκει που κοιτουσε η μουρη των αυτοκινητων. μιας ταχυτητας που δε μας χωρουσε και δε μας αξιζε. μεσημερια που δεν αφησε ο ενας τον αλλο να σκαλισει ανθρωπους εξω απο τον κυκλο που μας ζεσταινε. ζωες που φοβηθηκαν να μας ζητησουν πισω. χρονοι που φοβηθηκαν να μας ορισουν. και μελαγχολιες που καγχασαν στη θεα μας. βρωμικα γονατα μπροστα στη αγκυλωση της ολοκληρωσης.
No comments:
Post a Comment